Πάρις Σταμέλος –Το άρωμά της-Εκδόσεις Καστανιώτη

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Μέσα στις 123 σελίδες του βιβλίου, ο Πάρις Σταμέλος σκορπά το άρωμα και μας μεθά ακόμη μια φορά με τις υπέροχες εικόνες του στη Βενετία, στην Κέρκυρα, στο Αιγαίο αλλά και στην Αμερική, όπου βλέπουμε ανατροπές. Ένα βιβλίο με πολύ μυστήριο, δολοπλοκίες, αλλά και πολλές συμπτώσεις που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μου.

Οι πρωταγωνίστριες, η Λόρα και η Νεφέλη, άγνωστες μεταξύ τους, θα σμίξουν τυχαία ένα απόγευμα στη Βενετία και η γνωριμία τους θα αποδειχθεί καθοριστική για το μέλλον τους. Η μοίρα τους παίζει περίεργα παιχνίδια και θα τις οδηγήσει να αναζητήσουν τη λύτρωση από όσα στοιχειώνουν το παρελθόν τους εκδικούμενες τον ίδιο άντρα. Απρόβλεπτο, με πολλές εκπλήξεις που δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να προβλέψουν. Κι αυτό το βιβλίο έχει άμεση σχέση με τη μνήμη. Γράφει ο συγγραφέας: «Ο άνθρωπος, νομίζω προσκολλάται στη μνήμη απλώς και μόνο για να σιγουρευτεί πως επειδή υπήρχε χθες, θα εξακολουθεί να υπάρχει και το αύριο. Έτσι ζει με τις αναμνήσεις και τις προσδοκίες του, περιορίζοντας το παρόν. Το φτωχό μας παρόν χάνεται επειδή απαιτούμε το τέλος του»

Εκτός το μυστήριο και το άρωμα που χύνεται απλόχερα στο βιβλίο, θα κάνουμε την αυτογνωσία μας, θα αναθεωρήσουμε σκέψεις για τη ζωή, τον θάνατο, τον έρωτα, την εξάρτηση και φυσικά την εκδίκηση. Τελικά κατάφεραν να εκδικηθούν οι δυο γυναίκες; Τα συναισθήματα του τέλους τα αφήνω στον αναγνώστη. Το άρωμά τους που νιώθω ακόμη να με περιτριγυρίζει, πιστεύω πως θ’ αργήσει πολύ να φύγει από τη μνήμη. Θα επαναλάβω κάτι που έγραψα για το πρόσφατο βιβλίο του, «Οι γυναίκες της Κυριακής». Πώς ένας επιστήμονας των φυσικών σπουδών και της Γεωλογίας, γράφει τόσο λυρικά, τόσο ευαίσθητα, ουσιαστικά, χωρίς περιττά στολίδια. Καλοτάξιδο να είναι κι αυτό το βιβλίο που εκδόθηκε το 2006. Το πόσο θα κρατήσει διαχρονικά ένα βιβλίο, εξαρτάται από το πώς θα χρησιμοποιήσει τα υλικά της ψυχής του ο συγγραφέας. Και ο κ. Σταμέλος πιστεύω ότι γνωρίζει καλά να τα τοποθετεί στην κατάλληλη θέση.